mercoledì 2 aprile 2014


Traduzione versione di latino: (Lingua e cultura latina, pag. 495 n° 85)
"Viriato, da mercenario a generale"

Viriathus, genere Lusitanus, primum ex pastore venator, ex venatore latro, postea ex latrone mercenarius, denique dux omnium Lusitanorum factus, bellum diutinum adversus Romanos duxit: nam primum M. vetilium praetorem, cum eius exercitum fudisset, cepit necavitque, deinde etiam C. Plautium preatorem eius copiis fudit fugavitque. Itaque tantum terrorem in Romanos intulit ut adversus eum missi sint duo exercitus consulares, sed Viriathus etiam eorum imperatores Claudium Unimanum ac C. Nigidium oppressit. Pacem a populo Romano maluit victor cum armis petere potius quam victus sine armis; et, cum multa alia dedisset sed arma retinuisset, bellum iterum Romanis movit, Tum Servilius Caepio praetor, cum vincere eum aliter non posset, duobus proditoribus pecunia corruptis usus est, qui Viriathum perimerent. Sed victoria, quia dolo obtenta erat, a senatu non probata est.

Viriato, Lusitano di nascita, prima da pastore a cacciatore, da cacciatore a ladro, poi da ladro a mercenario, infine divenuto comandante di tutti i Lusitani, condusse una guerra di lunga durata contro i Romani: infatti per prima cosa, avendo sbaragliato il suo esercito, catturò e uccise il pretore M. Vetilio, e in seguito vinse e mise in fuga c. Plazio con le sue truppe. E incusse così tanto terrore ai Romani che furono inviati due eserciti consolari contro di lui, ma Viriato sopraffece anche i loro comandanti Claudio Unimano e Nigidio. (Viriato) preferì chiedere al popolo romano la pace da vincente piuttosto che da vinto senza armi; e, avendo dato molte altro cose ma trattenuto le armi, mosse nuovamente guerra contro i Romani. Allora il pretore Servilio Cepione, poiché non poteva vincerlo in altro modo si servì di due traditori corrotti col denaro che uccisero Viriato. Ma la vittoria, poiché ottenuta con l'inganno, non fu approvata dal senato.

Nessun commento:

Posta un commento